گامی به سوی درمان ریزش مو
تاریخ انتشار: ۲ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۵۵۸۱۰
فرارو- محققان اخیرا توانسته اند با اصلاح سلول‌های جنین موش، فولیکول‌های مویی ایجاد کرده که طول آن‌ها در طول یک ماه تا ۳ میلی متر افزایش پیدا می‌کند. آن‌ها برای اولین بار توانستند فولیکول‌های موی بالغ را در آزمایشگاه رشد دهند.
به گزارش فرارو به نقل از rahnamato، این اقدام می‌تواند در آینده به منظور درمان ریزش مو مورد استفاده قرار گیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
فولیکول‌های موی پستانداران معمولا در جنین آن‌ها و از تعامل بین سلول‌های پوست و بافت همبند تولید می‌شوند. «جونجی فوکودا» از دانشگاه ملی یوکوهاما ژاپن و همکارانش با کنترل ساختار ارگانوئید‌های فولیکول مو (نسخه‌های کوچک و ساده یک اندام) توانستند رشد فولیکول مو را افزایش دهند. فوکودا می‌گوید: «ما شرایط مختلفی از جمله فاکتور‌های رشد، فعال‌کننده‌ها و بازدارنده‌های مسیر‌های سیگنالینگ و اجزای محیط کشت ضروری را مورد بررسی قرار دادیم.»
هودیوالا-دیلکه می‌گوید: «فولیکول‌های مو در وسط مو قرار گرفته اند. سپس لایه‌هایی از سلول‌های اپیتلیال در اطراف فولیکول و سلول‌های تخصصی دیده می‌شود. این سلول‌ها با کمک نوعی ژل می‌توانند در آزمایشگاه رشد کنند.» فولیکول‌های مو توانستند با استفاده از این روش در طول یک ماه به اندازه سه میلی متر رشد کنند. فوکودا می‌گوید: «این احتمالاً به این دلیل است که چرخه رشد موی موش‌ها حدود یک ماه است.»
این تیم اکنون درحال انجام این آزمایش بر روی سلول‌های انسانی می‌باشد. به گفته هودیوالا-دیلکه، فولیکول‌های موی انسان که در آزمایشگاه رشد کرده اند، روزی می‌توانند ریزش مو را درمان کنند. او می‌گوید: «ممکن است در آینده بتوان موی سالم یک انسان را در آزمایشگاه رشد داده و از فولیکول‌های آن برای انجام پیوند مو استفاده نمود.»
منبع: فرارو
کلیدواژه: ریزش مو آزمایشگاه رشد فولیکول های موی فولیکول های مو سلول ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۵۵۸۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ساخت نخستین سلول مغزی مصنوعی با آب و نمک
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از ساینس الرت، محققان توانسته اند اتصالات عصبی به نام سیناپس‌ها را با استفاده از همان آب و مواد نمکی که مغز از آن استفاده می‌کند شبیه سازی کنند؛ پیشرفتی که به رشته نوظهور «یونترونیک» که ترکیب زیست شناسی و الکترونیک است کمک می‌کند.
گروهی از پژوهشگران دانشگاه اوترخت در هلند و دانشگاه سوگانگ در کره جنوبی، از عملکرد مغز انسان که از ذرات باردار به نام یون‌های محلول در آب برای انتقال سیگنال‌ها در نورون‌ها استفاده می‌کند، الهام گرفته اند.
یکی از ویژگی‌های مهم توانایی مغز برای پردازش اطلاعات، انعطاف پذیری سیناپسی است که به نورون‌ها اجازه می‌دهد تا قدرت اتصالات بین خود را در پاسخ به تاریخچه ورودی تنظیم کنند.
این دستگاه که جدید «ممریستور یونترونیک» نام دارد، میزان بار الکتریکی را که قبلا از آن عبور کرده است «به یاد می‌آورد» و ما را به ساخت سیستم‌های مصنوعی با قابلیت تقلید از مغز ابرقدرت انسان نزدیک‌تر می‌کند.
«تیم کامسما» «Tim Kamsma» فیزیکدان نظری از دانشگاه اوترخت، می‌گوید: این دستاورد نشان دهنده یک پیشرفت حیاتی به سمت رایانه‌هایی است که نه تنها می‌توانند الگو‌های ارتباطی مغز انسان را تقلید، بلکه از همان محیط نیز استفاده کنند.
ممریستور یونترونیک به شکل مخروط با محلول آب و نمک در داخل آن، فقط ۱۵۰ در ۲۰۰ میکرومتر عرض دارد (عرض حدود سه یا چهار تار موی انسان در کنار هم). تکانه‌های الکتریکی باعث حرکت یون‌ها در کانال مخروطی شکل شده و تغییرات در بار الکتریکی منجر به تغییر در حرکت یون می‌شود. تغییر در چگونگی رسانش الکتریسیته سیناپس را می‌توان اندازه گیری و رمزگشایی کرد تا دریابیم سیگنال ورودی چه بوده که این نشان دهنده نوعی حافظه است.
طول کانال بر مدت زمان حفظ حافظه ممریستور تأثیر می‌گذارد و این نشان می‌دهد می‌توان کانال‌ها را برای کار‌های خاصی طراحی کرد دقیقا مانند آنچه در مغز وجود دارد. فیزیک دان‌ها همچنین در تلاش برای یافتن روش‌های مختلف ترکیب این سیناپس‌های مصنوعی هستند.
اگرچه هنوز این دستگاه و به طور کلی یونترونیک، در مراحل بسیار اولیه هستند، اما با توجه به تولید نسبتا سریع و ارزان، این طراحی جدید می‌تواند برای طیف وسیعی از کاربرد‌های آینده مقیاس پذیر باشد.
مجریان این طرح می‌گویند اگرچه سیناپس‌های مصنوعی قادر به پردازش اطلاعات پیچیده بر اساس مواد جامد هستند، اما ما اکنون و برای اولین بار نشان دادیم که این شاهکار با استفاده از آب و نمک نیز قابل اجراست. ان‌ها به طور موثر رفتار عصبی را با استفاده از سیستمی تکرار می‌کنند که از محیطی مشابه مغز استفاده می‌کند.
این پژوهشگران امیدوارند با الگوبرداری از مغز، به جای تکیه بر فرآیند‌ها و اجزای الکتریکی سنتی و رایج، بتوان با رایانه‌ها به ظرفیت و کارایی مغز نزدیک شد.
نتایج این تحقیقات در نشریه PNAS منتشر شده است.
انتهای پیام/
جاده کندوان یک طرفه شد